നെടുവീര്‍പ്പ്
സുബൈര്‍ കുരുവമ്പലം
ഞാന്‍ നടന്നു
സുപരിചിതമാം
പാതയിലൂടെ
പ്രഭാത സവാരിയിലായിരുന്നു
പാതയോരത്തെ മതിലുകളില്‍
പരസ്യ വാചക ങ്ങള്‍
ഒരീറന്‍ തെന്നല്‍
തഴുകി കടന്നുപോയി
ചെമ്മണ്‍ പാതയുടെ
ഇരു വശവും നെല്‍വയലുകള്‍
പച്ച മെത്ത വിരിച്ചപോലെ
പരന്നു കിടന്നു
കണ്ണിനു കുളിരേകുന്ന
കാഴ്ച
മഞ്ഞില്‍ കുതിര്‍ന്ന
നെല്‍ കതിരുകളില്‍
ഇറ്റി വീഴുന്ന ജല കണങ്ങളില്‍
മിന്നി മറയുന്ന
സൂര്യ കിരണങ്ങള്‍
എന്തൊരു കുളിര്‍മ്മയുള്ള
കാഴ്ച
കാലം
ആരെയും കാത്തുനില്‍ക്കാതെ
ഓടിമറഞ്ഞു
ഇന്നു ഞ്ഞാന്‍ ആ പഴയ പാതയിലൂടെ
വീണ്ടും നടന്നു
ചെമ്മണ്‍ പാതയ്ക് പകരം
ടാറിട്ട റോഡ്
ഈറന്‍ തെന്നല്‍ എന്നെ
തഴുകിയില്ല
നെല്‍ പാടങ്ങളില്‍
കെട്ടിട സമുച്ചയങ്ങള്‍
മൂടിയിരിക്കുന്നു
എന്നില്‍
ഒരു നെടുവീര്‍പ്പ്
ബാക്കിയായി
7 comments:
ഇതു ഒരു പ്രവാസി യുടെ സ്ര്ഷ്ടി മാത്രമാണ്-
Excellent!
Good luck.
നന്നായിരിക്കുന്നു.
ഇനിയും പുതിയ സ്രുഷ്ടികള്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു...
thank you vayanaadan ...
david....
കുറച്ചുകൂടി ഒന്നു മുറുകട്ടെ കവിതകള്‍. ഇന്നാണ് കണ്ടത്. ഇനിയും എഴുതൂ...
valare nallathu suhrttheeee....
നഗരം ഗ്രാമങ്ങളെ വിഴുങ്ങിക്കൊണ്ടെയിരിക്കുന്നു....
വിഹ്വലത എത്ര ഭംഗിയായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു....നന്നായി...
Post a Comment